بازی فارو یکی از بازی‌های کارتی است که از اواخر قرن هفدهم در کشور فرانسه ابداع شد. این بازی در دسته‌ی بازی‌های قمار قرار میگیرد و مناسب رده‌ی بزرگسالان می‌باشد. هدف از این بازی قرار دادن شرط‌های برنده بر روی کارتها برای دریافت سود از هر نوبت بازی می‌باشد. تعداد بازیکنان در بازی فارو از 2 نفر تا 10 نفر میتواند متغیر باشد. ابزارهای مورد نیاز برای انجام این بازی عبارتنداز: 52 ورق، چیپ‌های شرط بندی، کوپرها و جعبه‌ی دیلر.
فهرست مطالب
فارو مشتق بازی Bassetta است که در اوایل قرن 17 از ایتالیا از پاریس آورده شد. منشأ آن را می توان در اوایل قرن 15 کشف کرد. این بازی قمار در غرب وحشی آمریکا و گلد راش بسیار محبوب بود. امروز فارو یک بازی کمتر شناخته شده و در عین حال لذت بخش است. برخی معتقدند که فارو در اواخر قرن 17 هجری در فرانسه سرچشمه گرفته و به آن بازی “فرعون” می‌گفتند. اما با گذر این بازی از اروپای غربی، نام آن به pharo در انگلیس تغییر یافت و پس از ورود به ایالات متحده، نام آن به faro تبدیل شد. امروزه نیست با همان اسم فارو آنر را بازی می‌کنند.
⦁ راه اندازی
در فارو دیلر به عنوان یک بانکدار عمل می‌کند. بازیکنان برای شرط بندی در بازی از بانکدار چیپ خریداری می‌کنند. بانکدار هم برای این کار از میزی استفاده می‌کند که معمولاً با پارچه سبز پوشانده شده است. اندازه‌ی میز 1.5 در 3 فوت است با سیزده کارت از یک طرح که روی آن چاپ شده است. در زیر عکسی از چیدمان میز را مشاهده می‌کنید.
در کازینوها، یک بانکدار یا هر کسی که بازی نمی‌کند، کار صندوق‌دار را انجام میداد. این تخته چیزی شبیه چرتکه است. در آن چهار مهره روی یک سیم مقابل کارت قرار دارد. هنگامی که کارت نشان داده شد، صندوق‌دار یک مهره را فشار می‌دهد تا نتیجه را نشان دهد.
قبل از شروع یک شرط بندی جدید، تمام مهره ها را به طرف دیگر سیم میاندازند تا دیده نشوند. در غیاب صندوق‌دار ممکن است از برگه نشانه جهت انجام این کار استفاده شود. برای این کار به سادگی یک تکه کاغذ را از سمت چپ و از بالا به پایین، با ترتیب A-K-Q-J-10-9-8-7-6-5-4-3-2 را علامت میزنند. اگر کارت نشان داده شود و برنده باشد، با قرار دادن یک خط مستقیم در کنار رتبه مربوطه آن را نشان می‌دهند. اما زمانی که کارت بازنده است میتوان آن را با نشان دادن 0 در کنار نشانگر کارت، علامت گزاری کرد. در صورت شکاف، x را علامت بزنید. در صورت وجود تقسیم یا شکاف، فقط سه علامت در کنار رتبه کارت، در کارت نشانه وجود خواهد داشت.
قبل از شروع بازی در مورد بازی‌های شرط بندی تصمیم بگیرید.
⦁ شرط بندی
1. اندازه‌ی شرط بندی: دو اندازه برای شرط بندی در بازی فارو وجود دارد: حد ساده و حد مجاز. حد ساده بالاترین مبلغ در شرط بندی برای شرط بندی اولیه است. حد مجاز 4 برابر حد ساده است. بنابراین اگر حد ساده 5 باشد، میزان حد مجاز برای آن 20 خواهد بود. برای مثال یک بازیکن 5 شرط میزند و آنها را میبرد. آنها ممکن است سهام و برنده اصلی خود را که در مجموع 10 است در همان نقطه ترک کنند یا آن را به کارت دیگری منتقل کنند که در آن با 10 برنده شوند. اگر بازیکن برنده‌ی آخرین شرط باشد، ممکن است در مرحله بعد فقط 20 امتیاز کسب کند. در این شرط بندی اگر بازیکن برنده شود، حداکثر سهم او دو برابر خواهد بود. بنابراین اگر شرط اول عدد 5 باشد، شرط دوم 10، سوم 20 و چهارم 40 است. به طور کلی بانکداران اجازه دارند شرط های پارلینگ را به دلیل داشتن مزیت آماری در اختیار شما بگذارند.
2. قرار دادن شرط بندی: بازیکنان باید تصمیم بگیرند که روی چه کارت‌هایی روی تخته فارو می‌خواهند شرط ببندند. قرار دادن چیپ شرط بندی در مرکز کارت، به تنهایی شرط بندی را روی آن کارت انجام می‌دهد. با این حال چندین روش برای شرط بندی کارت در فارو ممکن است وجود داشته باشد. اگر یک بازیکن یک چهارم از چیپ‌های شرط بندی را در مرکز جدول قرار دهد، یعنی اینکه روی هر چهار کارت آن شرط بندی انجام شده است. شرط بندی ممکن است در گوشه کارت نیز قرار بگیرد، این شرط را روی آن کارت و کارت مورب (رسم یک خط از طریق چیپ به کارت بعدی) کارت را با چیپ قرار می‌دهد. بازیکنان همچنین ممکن است یک چیپ شرط بندی را در انتهای جدول قرار دهند. آخرین راه ساده برای شرط بندی “کارت بالا” است. در جدول فارو یک مستطیل وجود دارد که “کارت بالا” نام دارد. قرار دادن شرط بندی در اینجا به این معنی است که کارت برنده بالاتر از کارت بازنده قرار خواهد گرفت.
3. شرط های Coppered: قرار دادن یک کوپر (فقط یک پنی) در بالای شرط، شرط شما را معکوس می‌کند. در این هنگام اگر شرط خود را ببندید، کارت به جای اینکه برنده باشد، بازنده خواهد بود.
4. بازیکنان باید از خطر کردن در مورد استک‌هایشان بپرهیزند .
5. بازیکنان می‌توانند استک‌هایشان را به نصف کاهش دهند و اعلام کنند: “نیمی از این شرط برود.”
⦁ بازی فارو
پس از آنکه همه‌ی شرط‌ها قرار داده شد، دیلر کارتها را مخلوط می‌کند سپس آن را بین بازیکنان تقسیم می‌کند. در حالت ایده آل، دیلر از جعبه دیلینگ استفاده می‌کند. این یک جعبه لود شده بهار است که دیلر ورق‌ها را در آن قرار می دهد تا کارتها به صورت یکجا بیرون بیایند و بازیکنان نتوانند کارتهای زیری را ببینند و درنتیجه باعث کاهش تقلب شود.
اولین کارت از بالا که سودا نامیده میشود، بلااستفاده میماند و بلافاصله در سمت چپ تخته رها میشود. کارت بعد از سودا کارت بازنده است که بین سودا و بسته در سمت چپ تخته قرار میگیرد. کارت بعدی کارت برنده برای این چرخش است. هر چرخش دارای دو کارت، یکی برنده و یکی بازنده است. قبل از نوبت بعدی، کارت برنده همانند کارت سودا دور ریخته می شود.
در بازی فارو 25 دور شرط بندی وجود دارد. این شرط بندی‌ها با سودا شروع میشود و با هاک خاتمه می‌یابد. تمام شرط‌ها در پایان کار حل و فصل میشوند و شرط‌های جدید انجام خواهد گرفت.
کارتهای بازنده فقط برای بانکداری که چیپ‌های روی کارتهای بازنده‌ی روی میز را جمع اوری می‌کند، برد محسوب میشود البته تا زمانی که شرط کوپر شود.
کارتهای برنده برای بازیکنی که روی آنها شرط بندی انجام دهد، برد به حساب می‌آید. جایزه‌ی این برد برابر است با مبلغ شرط بندی که روی کارت برنده قرار داده شده و توسط بانکدار پرداخت میشود.
اگر تعداد کارتهای برنده و بازنده یکسان باشند، یعنی اینکه عمل تقسیم انجام شده است و دیلر نصف چیپ های قرار داده شده روی کارتها را جمع می‌کند.