معرفی بازی ورق حافظه که مدتهاست که یک بازی محبوب برای همه نسل ها است. بازی آن آسان است ، در واقع آنقدر ساده است که کودکان واقعاً کوچک می توانند با خیالی آسوده بازی کنند.برای پیروزی به مشاهده ، تمرکز و حافظه خوب نیاز دارد.اگرچه این بازی به گونه ای طراحی شده است که دو بازیکن در برابر یکدیگر بازی می کنند ، همچنین می تواند توسط یک بازیکن انجام شود.که امروزه می توان به صورت بازی آنلاین در سایت های معتبر بازی کرد.
در معرفی بازی ورق حافظه هر ورق کارت بازی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد ، اگرچه مجموعه کارت های تجاری با تصاویر نیز وجود دارد. قوانینی که در اینجا آورده شده مربوط به یک عرشه استاندارد 52 کارته است که به طور معمول در چهار ردیف از هر کدام 13 کارت قرار می گیرد. این دو جوکر ممکن است در مجموع برای شش ردیف از هر کارت نه گنجانده شود.
برای علاقه بیشتر می توان از بسته های اضافی استفاده کرد. قوانین استاندارد لازم نیست رعایت شود: کارت ها می توانند در همه جا پخش شوند ، مانند اطراف اتاق.به نوبه خود ، هر بازیکن دو کارت انتخاب می کند و آنها را رو به بالا برمی گرداند. اگر آنها از یک درجه و رنگ برخوردار باشند ، آن بازیکن جفت را برنده می شود و دوباره بازی می کند.
اگر از یک درجه و رنگ یکسان نباشند ، دوباره رو به پایین برمی گردند و پاس هایی را به بازیکن سمت چپ می دهند. قوانین را می توان در اینجا نیز تغییر داد: می توان قبل از شروع بازی توافق کرد که جفتهای تطبیق هر دو کارت از یک رده باشند ، یک تطابق رنگی غیر ضروری باشد ، یا اینکه مسابقه باید هم ردیف باشد و هم کارت.هنگامی که آخرین جفت انتخاب شد بازی به پایان می رسد. برنده شخصی است که بیشترین جفت را داشته باشد. ممکن است برای مقام اول تساوی وجود داشته باشد.
تمرکز ممکن است بصورت انفرادی یا به صورت تمرینی آرام انجام شود ، یا با روش امتیازدهی زیر: بازی را به صورت عادی انجام دهید ، اما تعداد جفت های غیر همسان را که بر گردانده اند ردیابی کنید (این کار ممکن است با استفاده از تراشه های پوکر ، سکه ها یا با ایجاد علائم روی یک برگ کاغذ). هدف این است که تابلو را در کمترین پیچ روشن کنید یا کمترین امتیاز ممکن را بدست آورید.با به خاطر سپردن کامل و استفاده از یک استراتژی بهینه ، تعداد حرکات مورد انتظار برای بازی با کارتهای که تعداد ان 52 بوده و دارای 41 حرکت می باشد.
در طول بازی ، مشخص می شود که در آن کارت های خاصی قرار دارند ، و بنابراین با بالا بردن یک کارت ، بازیکنان با حافظه خوب می توانند به خاطر بسپارند که جفت آن را قبلاً دیده اند.برای بسیاری از بازیکنان معمول است که فکر می کنند می دانند جفت کجا هستند و ابتدا یکی را که از آن مطمئن هستند برگردانند و سپس همسر خود را لج کنند. یک استراتژی بهتر این است که ابتدا کارت معینی را برگردانید ، بنابراین اگر اشتباه باشد ، شخص نمی تواند زحمت برگرداندن کارت خاص تری را تحمل کند.
اگر فرض کنیم بازیکنان حافظه کاملی دارند ، می توان یک استراتژی ایده آل ایجاد کرد. برای تغییر One Flip در زیر ، این استراتژی کاملاً ساده است. قبل از هر چرخش در بازی ، کارت های t هنوز در بازی هستند و n کارت هنوز هم در بازی هستند اما دارای ارزش مشخص هستند. بازیکن فعلی باید یک کارت ناشناخته را ورق بزند.
در معرفی بازی ورق حافظه اگر این کارت با یکی از کارتهای شناخته شده مطابقت داشته باشد ، مسابقه بعدی انتخاب می شود. کمتر واضح است که ، اگر کارت با هیچ کارت شناخته شده ای مطابقت ندارد ، هنوز باید یکی از n کارت های شناخته شده انتخاب شود تا اطلاعات ارائه شده به بازیکنان دیگر به حداقل برسد. ریاضیات دنبال می شود. اگر یک کارت ناشناخته باقی مانده به طور تصادفی انتخاب شود ، 1 (t − 1 − n) احتمال گرفتن مسابقه وجود دارد ، اما همچنین تا جایی که 1 یا در انتهای بازی با n=0 | (t − 1 − n) احتمال ارائه اطلاعات لازم به حریفان برای ایجاد یک مسابقه وجود دارد برخی موارد استثناء در این قانون وجود دارد که جزء موارد حاشیه ای می باشد.
هر رنگ : نسخه ای مخصوصاً برای کودکان خردسال که جفتهای تطبیق فقط باید از یک درجه باشند ، نه از یک رنگ. هنگام بازی با بذله گو ، این تعداد دو برابر است زیرا تطابق آنها دشوارتر است.
وان فلیپ : بازیکنانی که یک جفت موفق ایجاد می کنند این کارت ها را می برند اما تا نوبت بعدی دیگر نمی روند.
دو طبقه : برای یک بازی طولانی تر ، دو عرشه 52 کارته را با هم مخلوط کنید و آنها را در 8 ردیف 13 تایی قرار دهید (در صورت استفاده از جوکرها 9 ردیف از 12 کارت). جفت ها باید یکسان باشند (دارای همان رده و لباس مشابه ، بنابراین 10 باشگاه باید با 10 باشگاه دیگر مطابقت داشته باشند).
دوئل دو طبقه : یک بازی دو نفره است که در آن زمین بازی به دو قسمت جداگانه تقسیم می شود. هر بازیکن یک عرشه 52 کارته را مرتب می کند و آن را در 4 ردیف 13 تایی قرار می دهد. بازیکنان نمی توانند به کارت های یکدیگر دسترسی پیدا کنند. بازیکن یکی شروع می کند ، یک کارت را ورق می زند ، سپس بازیکن دو یک کارت را از طرف خودش انتخاب می کند. اگر جفت با هم مطابقت داشته باشد ، کارتها برداشته می شوند ، در غیر این صورت برگردانده می شوند. جفت ها باید یکسان باشند . بعد از هر بار چرخش نقش ، در این حالت عوض می شود: بازیکن دو کارت را ورق می زند و بازیکن یکی جواب می دهد.
اسپاگتی : قوانینی مشابه تمرکز، فقط کارت ها در ردیف های مرتب قرار نمی گیرند. آنها به طور تصادفی روی زمین پخش می شوند.
و در آخر اگر یکی از بازیکنان به خصوص حافظه خوبی داشته باشد ، می تواند چشم بسته بازی کند. در این حالت ، طرف مقابل باید بگوید که کدام کارتها عوض شده است ، اگر جفتی به دست او نرسید برگه ها را برگردانید و اگر یک جفت گرفت کارتها را برای او بیرون بیاورد.تمرکز فقط به کارتهای بازی محدود نمی شود. بسیاری از نسخه های بازی که برای کودکان طراحی شده اند ممکن است مضامین مختلفی داشته باشند. در بعضی از نسخه های رایانه ای ، کارتها ممکن است به طور تصادفی حرکت کنند تا مشکل را افزایش دهند.