قمار به عنوان شرطبندی یا ریسک کردن پول یا اشیای با ارزش روی یک رویداد با نتیجه نامشخص، با هدف برنده شدن پول بیشتر تعریف میشه. هر فعالیتی که در اون فرد از پول استفاده میکنه به امید اینکه پول بیشتری به دست بیاره، قمار محسوب میشه. این فقط شامل شرطبندی روی تیمهای ورزشی نیست؛ بلکه مسابقات اسبدوانی، کازینو، بازیهای کارتی، بیلیارد و لاتاری رو هم شامل میشه.
اگرچه قمار سرگرمکننده و هیجانانگیز به نظر میرسه، اما ضررش بیشتر از فایدهشه. دلیل اصلی برای ترک قمار اینه که به قماربازی بیمارگونه و اعتیاد به قمار منجر میشه. پیامدهای اعتیاد به قمار زیاده، از جمله مشکلات مالی، مشکلات روابط، دردسرهای قانونی، مشکلات کاری، افزایش خطر افکار و تمایلات خودکشی، و تاثیر روی سلامت کلی فرد. اعتیاد به قمار یه مشکل جدیه، اما با یه برنامه درمانی خوب میشه اون رو ترک کرد. در ادامه بهترین راههای ترک اعتیاد به قمار رو میبینیم.
فهرست مطالب
برنامهریزی از قبل برای جلوگیری از کسالت، نیاز به برداشتن قدمهای پیشگیرانه برای کاهش احتمال تسلیم شدن در برابر وسوسه فعالیتهای قماری رو نشون میده. این ایده پیشنهاد میکنه که افراد باید برنامهها و کارهاشون رو از قبل سازماندهی کنن تا در طول دورههای کسالت، کارهای مفید و جالبی برای انجام دادن داشته باشن.
قماربازهای فعلی و سابق خیلی زود حوصلهشون سر میره، به همین دلیله که بالا و پایینهای قمار براشون جذابه.
چطور میشه از لحظات کسالت جلوگیری کرد؟ کلیدش برنامهریزیه. از آخر هفتهها به عنوان فرصتی برای برنامهریزی هفته پیش رو استفاده کن. یه برنامه خوب ساختاریافته در درجه اول شامل یه لیست کامل از کارهاییه که باید هر روز انجام بشه.
مثلاً سر یه ساعت مشخص از خواب بیدار شو، آماده کار شو، برو باشگاه، با دوستان ملاقات کن یا کارهای عقب افتاده رو انجام بده. نکته اصلی اینجا اینه که یه تصویر ذهنی بسازی که نشون میده هر روز کاری برای انجام دادن هست. در غیر این صورت، تموم شدن کار (یا مدرسه) این توهم رو ایجاد میکنه که وقت آزاد زیادی داری، که به قمار منتهی میشه.
از یه دفتر برنامهریزی استفاده کن تا برای هر روز برنامه بریزی. کسایی که دفتر برنامهریزی واقعی رو دوست ندارن میتونن از نمونههای دیجیتال استفاده کنن (مثل یادداشتهای گوشی، اپلیکیشنها و تقویمهای کامپیوتری). نوشتن برنامه اون رو “رسمی” میکنه و احتمال پایبندی افراد به اون بیشتر میشه.
شواهد نشون میده که نوشتن برنامهها و اهداف یه ابزار قدرتمند در تغییر رفتاره. توصیف واضح اهداف ارتباط قوی با موفقیت در رسیدن به اونها داره، همونطور که مارک مورفی در مقالهای در سال ۲۰۱۸ برای فوربس گزارش کرد. در این مورد، یه برنامه دقیق و با جزئیات به پایبندی بیشتر منجر میشه. این به معنی کاهش کسالت و خطر کمتر قمار کردنه.
این راهکار خاص هم برای افرادی که میخوان از اعتیاد به قمار بهبود پیدا کنن و هم برای کسایی که قبلاً بهبود پیدا کردن اما میخوان خطر عود رو کاهش بدن، مؤثره.
پذیرش هر روز همونطور که پیش میاد، به معنی در پیش گرفتن رویکردی ذهنآگاه و حالمحوره در زندگی روزمره. این دیدگاه از افراد میخواد که تمایل به نگرانی درباره آینده رو کنار بذارن و در عوض روی اینجا و اکنون تمرکز کنن و فرصتها و چالشها رو همونطور که پیش میان قبول کنن.
این توصیه همچنین به معنی بیدار شدن و تعهد دوباره به فرآیند بهبودی از اعتیاد در هر روزه. با وجود شرایط استرسزا و صرف نظر از اتفاقات روز قبل، فرد باید تصمیم آگاهانه بگیره که ادامه بده. این بهترین راه برای ترک قماره.
برای این کار، تمرین ذهنآگاهی مفیده. ذهنآگاهی یعنی متمرکز کردن آگاهی روی زمان حال. از ذهنآگاهی استفاده کن تا روی هر روز تمرکز کنی بدون اینکه اجازه بدی لحظات بد روز قبل تو رو پایین بکشه. همزمان، سعی کن به روز بعد فکر نکنی.
چیزهای دیگهای که کمک میکنن هر روز رو همونطور که هست بپذیری شامل نگه داشتن یه دفتر خاطرات، تعیین اهداف روزانه قابل دستیابی و متوقف کردن نگرانی درباره “اگه این طور بشه چی” هستن.
پیش رفتن روز به روز با کاهش استرسی که افراد مبتلا به اعتیاد قمار تجربه میکنن، کار میکنه. یه مشکل رایج برای بیشتر افراد مبتلا به اعتیاد قمار اینه که از فکر کردن به اجتناب از هر چیز مرتبط با قمار برای بقیه عمرشون، که فکر میکنن غیرممکنه، دچار استرس میشن. گاهی اوقات این استرس اونقدر شدید میشه که به هوس منجر میشه، که بعدش فرد دوباره شروع به قمار میکنه. این روش درباره راحت گرفتنه تا از سلامت روان محافظت کنه و تصمیم فرد برای ترک قمار رو تقویت کنه.
امتحان کردن یه چیز کاملاً جدید، کاوش فعالیتهای جایگزین و سازنده رو به عنوان وسیلهای برای منحرف کردن توجه از رفتارهای قماری پیشنهاد میکنه. این مفهوم افراد رو تشویق میکنه تا تجربههای جدیدی رو جستجو کنن که هیجان مرتبط با قمار رو جایگزین یا تکمیل کنه.
این استراتژی به خصوص برای افرادی مفیده که به دنبال هیجان شروع به قمار کردن. گزینهها برای امتحان کردن چیزهای جدید شامل ثبتنام در یه کلاس (نامرتبط با حرفه فرد)، رفتن به یه رستوران جدید، سفر به مکانهای جدید، کاشتن یه باغچه و شرکت در فعالیتهای سرگرمکننده دیگهای که قبلاً امتحان نکردی، میشه.
این کار موثره چون هیجان مورد نیاز رو به افراد هیجانطلب میده. مجله مطالعات قمار در سال ۲۰۰۸ یه مطالعه مقایسهای توسط پانتالون و همکاران منتشر کرد که نشون داد هیجانطلبی با برد و باختهای بزرگ در قمار، زندانی شدن، هر نوع سوء مصرف یا وابستگی به مواد، قمار بیش از حد و متنوع، و نشانههای قمار اجباری (یعنی قمار پرخطر) مرتبطه. همه چیز درباره قمار نامطمئنه، که این باعث میشه برای بعضی افراد حتی هیجانانگیزتر باشه. از اونجایی که اکثر افراد فقط برای احساس این هیجان قمار میکنن، هیجانی که قمار فراهم میکنه عمدتاً به عنوان دلیل عود عمل میکنه. انجام کارهای جدید این هیجان رو بهت میده و در نتیجه نیاز به قمار رو کاهش میده.
احیای یه سرگرمی قدیمی به معنی برگشتن به علایق و کارهاییه که قبلاً فرد رو راضی میکردن. این ایده بر نیاز به برقراری مجدد سرگرمیهای سالم و سازنده به عنوان یه تاکتیک برای منصرف کردن افراد از شرکت در فعالیتهای قماری تأکید میکنه.
افراد مبتلا به اعتیاد قمار علاقهشون رو به فعالیتهایی که قبلاً لذت میبردن از دست میدن. در واقع، از دست دادن علاقه به سرگرمیها و فعالیتهای دیگه یکی از بزرگترین علائم اعتیاد به قماره. در حین کار روی بهبودی، احیای یه سرگرمی قدیمی فوقالعاده مفیده.
احیای یه سرگرمی قدیمی تأثیر قابل توجهی داره. به فعالیتها و سرگرمیهایی فکر کن که قبل از اعتیاد به قمار برات شادی میآوردن. اونها چی هستن؟ چند تاشون رو بنویس و قاطعانه تصمیم بگیر که دوباره اون سرگرمی رو شروع کنی.
برگشتن به یه سرگرمی قدیمی موثره چون به فرد مبتلا به اعتیاد قمار اجازه میده عادتهای ناسالم رو با رفتار سالم یا مثبت جایگزین کنه. یه سرگرمی همچنین به عنوان یه عامل حواسپرتی عمل میکنه که کمک میکنه شدت هوسهای قمار کاهش پیدا کنه.
علاوه بر این، احیای یه سرگرمی قدیمی به افراد کمک میکنه قمار رو ترک کنن چون اندورفینها یعنی مواد شیمیایی حس خوب رو کاهش میده. یه مطالعه در سال ۲۰۰۹ توس ط پرسمن و همکاران که در مجله پزشکی روانتنی منتشر شد، نشون داد که سرگرمیها و فعالیتهای اوقات فراغت دیگه سلامت و رفاه جسمی و روانی رو بهبود میدن.
پرداختن به سرگرمیها باعث آزاد شدن سروتونین، دوپامین و انتقالدهندههای عصبی دیگهای میشه که خلق و خو رو بهبود میدن. به همین دلیل، احیای یه سرگرمی قدیمی بدون قمار به دوپامین و سروتونین تقویت میده. در نتیجه، برای فرد راحتتر میشه که بدون قمار یا فعالیتهای پرخطر دیگه زندگی کنه.
محتاط بودن در روزهای منتهی به موقعیتهای احتمالی قمار، اهمیت آگاهی بیشتر و اقدام پیشگیرانه قبل از شرایطی که باعث رفتار قماری میشه رو برجسته میکنه.
این روش افراد رو تشویق میکنه در روزهای قبل از رویدادها یا شرایطی که خطر درگیر شدن در فعالیتهای قماری افزایش پیدا میکنه، هشیار باشن و خودشون رو زیر نظر داشته باشن.
بعضی رویدادها برای فرد مبتلا به اختلال قمار چالشبرانگیز میشن. به همین دلیله که مهمه در این روز و روزهای منتهی به اون فوقالعاده محتاط باشیم.
این رویدادها به نوع قمار بستگی دارن. مثلاً یه شرطبند ورزشی باید مراقب باشه و در طول مسابقات و بازیهای مهم، تماسش با محتوای مربوط به ورزش رو کم کنه.
اگه عمدتاً از طریق شبکههای اجتماعی در معرض محتوای ورزشی قرار میگیرن، مفیده که تا زمانی که تورنمنت یا بازی تموم میشه از این برنامهها استفاده نکنن. سعی کن برنامه رو حذف کنی و بعداً دوباره نصبش کنی. یا کانالهایی که محتوای ورزشی رو تبلیغ میکنن تماشا نکن. اینجوری فرد وسوسه نمیشه که قمار کنه. این روش برای ترک قمار با اجتناب از وسوسه کار میکنه. رویدادهایی مثل مسابقات ورزشی هوس قمار رو تحریک میکنن. یه رویکرد محتاطانه به این رویدادها و کاهش قرار گرفتن در معرض اونها، هوسها رو به حداقل میرسونه و در نتیجه از بهبودی حمایت میکنه یا خطر عود رو کاهش میده.
پیدا کردن راههایی برای مقابله موثرتر با استرس، یه قدم ضروری در یادگیری مکانیسمهای مقابلهای کارآمدتره. این دیدگاه تصدیق میکنه که استرس یه دلیل اصلی برای رفتارهای اجباری مثل قماره.
علاوه بر این، استرس نقش مهمی در عود اعتیاد به قمار داره. به همین دلیله که پیدا کردن راهی برای مدیریت موثرتر استرس ضروریه.
هدف اصلی پیدا کردن چیزی آرامشبخش یا شرکت در فعالیتهاییه که استرس رو کاهش میدن. وقتی اونها رو پیدا کردی، سعی کن به طور منظم انجامشون بدی یا هر وقت استرس یا ناراحتی داری ازشون استفاده کنی.
تکنیکهای مدیریت استرس شامل مدیتیشن، یوگا، مطالعه و/یا نوشتن، پیادهروی طولانی روزانه، شروع یه سرگرمی، مراقبت از خود، ورزش، معاشرت و تنفس عمیقه. بهترین کار اینه که چند تا تکنیک رو امتحان کنی تا موثرترین رویکرد رو پیدا کنی.
مدیریت استرس برای ترک اعتیاد به قمار موثره چون از درگیر شدن فرد در این فعالیت برای مقابله موثرتر با استرس جلوگیری میکنه. یه مقاله در سال ۲۰۲۰ توسط وانگ و همکاران از مجله رفتارهای اعتیادی نشون داد که ارتباط قوی بین مشکلات قمار و رویدادهای استرسزای زندگی وجود داره. افرادی که برای مقابله قمار میکنن بیشتر مستعد تجربه مشکلات جدی قمار هستن. در واقع، استرس شروع قمار مشکلساز رو پیشبینی میکنه. به همین دلیله که پیدا کردن راهی برای مدیریت استرس احتمال قمار رو کاهش میده و هوسهای این رفتار رو به حداقل میرسونه.
یادآوری اینکه قمار یعنی باختن، تاکید میکنه که چقدر مهمه درک درستی از خطرات ذاتی مرتبط با قمار داشته باشیم. این مفهوم افراد رو تشویق میکنه که آگاهانه بپذیرن در درازمدت، معمولاً شانس در اکثر انواع قمار علیه اونهاست.
با نوشتن این مفهوم شروع کن. عبارت رو روی یه تکه کاغذ، مثل یه یادداشت چسبان بنویس و در یه جای قابل دید نگه دار.
حتی بهتر، از چند تا یادداشت چسبان استفاده کن و عبارت رو در چند جا بچسبون، از جمله کامپیوتر، میز، میز قهوه، یا هر جای دیگه. مفیده که توی یادداشتهای گوشی هم بنویسیش. یه قدم جلوتر برو و یه عکس با این عبارت درست کن، بعد به عنوان تصویر زمینه صفحه قفل یا صفحه اصلی تنظیمش کن. نکته اصلی اینجا اینه که قرار گرفتن در معرض عبارت “قمار یعنی باختن” رو افزایش بدی تا هر روز یادآوریهایی از اثرات مخرب قمار داشته باشی.
کار دیگهای که افراد مبتلا به اعتیاد قمار باید بکنن اینه که نگاهی به مقدار پولی که در قمار از دست دادن بندازن. یا برد و باختها رو مقایسه کنن. اینجوری متوجه میشن که باختها به طور قابل توجهی بیشترن. اعداد رو نزدیک نگه دار تا یه یادآوری فوری و مدرک محکم داشته باشی که قمار یعنی باختن.
یادآوری اینکه قمار یعنی باختن با جلوگیری از تعقیب باختها کار میکنه. اصطلاح تعقیب باختها به مواردی اشاره میکنه که فرد برای برگردوندن پولی که از دست داده قمار میکنه. در یه مطالعه توسط مایکل آوئر و مارک دی. گریفیتس که در شماره دسامبر ۲۰۲۳ مجله مطالعات قمار منتشر شد، جلسات واریز مکرر یه نشانه بارز تعقیب باختها بود. وقتی فرد میفهمه که انتخاب قمار کردن مثل انتخاب باختن پوله، تمایلش برای درگیر شدن در این فعالیت کاهش پیدا میکنه.
مشخص کردن عوامل خرابکاری درونی شامل پیدا کردن چیزهایی در خودته که باعث رفتار خودتخریبی میشن، به خصوص در رابطه با قمار. این به افراد اجازه میده روی رویدادها، احساسات یا شرایطی که منجر به تمایل به درگیر شدن در رفتار قمار اجباری میشن، تأمل کنن.
شرایط یا رویدادهای خاصی به عنوان محرک قمار عمل میکنن. این محرکها رو شناسایی کن و تلاش کن کاملاً ازشون اجتناب کنی یا اگه امکانش نیست، مطمئن شو که قرار گرفتن در معرض این شرایط رو کاهش میدی.
برای شناسایی محرکت، چند لحظه به هوسهای قمار فکر کن. شرایط چیه؟ آیا هوسها موقع استرس ظاهر میشن؟ شرایط رو با جزئیات توصیف کن مثل احساسات، مکان و زمان روز. اگه همون شرایط مدام تکرار میشه، اون محرک توئه.
بعد از شناسایی عوامل خرابکاری درونی، وقتشه که برنامهای برای اجتناب کامل از اونها یا کاهش قرار گرفتن در معرضشون ایجاد کنی. اگه استرس محرکه، به شکل سالمی مدیریتش کن. اگه رویدادهای ورزشی محرک هستن، اپلیکیشنها و سایتهای شرطبندی رو مسدود کن. اگه مشکلات مالی محرک هستن، روی بهبود مالی از نظر چقدر خرج میکنی، درآمد داری و چطور ترفیع بگیری کار کن.
یادت باشه که هر عامل خرابکاری درونی قابل مدیریته. شناسایی عوامل خرابکاری درونی موثره چون به فرد مبتلا به اعتیاد قمار اجازه میده از بهبودیش محافظت کنه. همونطور که از محرکها اجتناب میکنن، دور هوسها میچرخن یا به شکل مثبتتری بهشون واکنش نشون میدن، بدون اینکه مجبور باشن قمار کنن.
همزمان، این استراتژی سلامت روان فرد رو تقویت میکنه، اونها رو روی فرآیند بهبودی متمرکز نگه میداره و تطبیق سبک زندگیشون رو در صورت نیاز براشون راحتتر میکنه.
تصور کردن شرکت شرطبندی یا کازینو با یه شعار افتضاح، یه استراتژی خلاقانه و شناختی رو برای منصرف کردن افراد از درگیر شدن در فعالیتهای قماری معرفی میکنه. این مفهوم شامل مرتبط کردن ذهنی موسسه قماری با یه شعار نامطلوب و غیرجذابه، با هدف کم کردن جذابیت احتمال شرطبندی.
افراد جذب مکانهایی با بازاریابی احساسی، شعارهای گیرا و استراتژیهای برندسازی مثب ت میشن. یه فرد مبتلا به اعتیاد قمار تمایل داره کازینو یا شرکت شرطبندی مورد علاقهش رو با چیزهای مثبت مرتبط کنه.
این برای فرآیند بهبودی یه مشکله. تا زمانی که فرد به این شکل فکر میکنه، احتمالاً وسوسه میشه که بره داخل و شروع به قمار کنه. این مقابله با اعتیاد قمار رو حتی سختتر میکنه. راه حل این مشکل خیلی سادهست؛ تصور کن که کازینو یا شرکت شرطبندی یه شعار افتضاح داره.
این قدم نیاز به تجسم داره. با چشمهای بسته (اگه لازمه)، اون کازینو یا شرکت شرطبندی رو تصور کن. یه تصویر واضح تو ذهنت بساز. بعد، تصور کن این مکان یه شعار افتضاح داره، یه شعار واقعاً بد.
کازینو/شرکت شرطبندی رو با یه تصویر منفی مرتبط کن، مثل جایی که مردم پول از دست میدن، یه جای افسردگی، یا جایی که امیدها و رویاها میمیرن. این کار رو روزانه انجام بده. شعار لازم نیست هر بار یکی باشه، اما باید منفی باشه. هر چقدر یه نفر بیشتر کازینو یا شرکت شرطبندی رو با یه شعار بد یا تصویر منفی تجسم کنه، بیشتر علاقهش رو به قمار کردن اونجا از دست میده. به تصویر کشیدن این تجسم فوراً هوسها رو وقتی ظاهر میشن کاهش میده. اونها به عنوان یه دلیل اضافی برای پایبندی به فرآیند بهبودی عمل میکنن – چون نمیخوای حتی یه ثانیه از وقتت رو تو اون مکان بگذرونی.
درست کردن یه لیست قدردانی روزانه یه تمرین درمانیه که یه دیدگاه مثبت و قدردان رو تشویق میکنه. این رویکرد افراد رو تشویق میکنه که به طور دورهای روی چیزهایی که تو زندگیشون قدردانشون هستن تأمل و اونها رو ثبت کنن.
انگیزه در بهبودی از اعتیاد بالا و پایین میره. از اونجایی که بهبودی موفق از اعتیاد قمار به انگیزه زیادی نیاز داره، درست کردن یه لیست قدردانی روزانه مفیده.
برای نوشتن یه لیست قدردانی، یه تیکه کاغذ بردار یا از گوشی یا تبلت استفاده کن و با “من قدردان … هستم” شروع کن. بعد، شروع کن به لیست کردن همه چیزهای مثبتی که ازشون قدردانی و نشون میدن چقدر پیشرفت کردی. یه لیست قدردانی معمولاً مختصر، ساده و شامل چیزهایی از جنبههای مختلف زندگی فرده.
مثلاً، یه لیست قدردانی شامل نکاتی میشه که نشون میده یه فرد چقدر به خاطر نداشتن هوس قمار یا اینکه موفق شده بر اونها غلبه کنه افتخار میکنه. همچنین شامل اینه که چقدر از یه روز موفق در کار یا بهبود وضعیت مالی بعد از ترک قمار قدردانه.
برای بردن این به سطح بالاتر، مفیده که یه دفتر خاطرات نگه داری. اینجوری، فرد مبتلا به اعتیاد قمار میتونه هر چیزی که هر روز تو لیست قدردانی نوشته رو بخونه و حتی بیشتر به بهبودیش افتخار کنه.
به عبارت دیگه، یه لیست قدردانی شامل هر چیزی میشه که فرد تو زندگیش براش ارزش قائله. گاهی اوقات این چیزهای ارزشمند قابل توجه نیستن. به همین دلیله که مهمه چند لحظه وقت بذاری و به هر شکل از پیشرفتی که داشتی فکر کنی، حتی اگه در نگاه اول به نظر مهم نیاد.
درست کردن یه لیست قدردانی سطح انگیزه رو بالا میبره، اعتماد به نفس رو افزایش میده و هوسهای قمار رو کاهش میده.
قمار هر فعالیتیه که شامل ریسک کردن پول یا شیء با ارزش دیگهای به عنوان نتیجه چیزی باشه. یه قمارباز شرط (پول یا شیء با ارزش) رو روی رویدادهایی با نتایج نامشخص میذاره به امید برنده شدن. قمار شکلهای زیادی داره، اما میتونیم اونها رو به مبتنی بر شانس و مبتنی بر مهارت تقسیم کنیم.
نمونههای قمار مبتنی بر شانس شامل لاتاری، بینگو، رولت و دستگاههای بازی میشه. همه بازیکنها شانس برابری برای برنده شدن دارن، اما نمیتونن نتایج رو کنترل کنن.
قمار مبتنی بر مهارت شامل بلکجک و بازیهای کارتی دیگه، شرطبندی روی مسابقات اسبدوانی و فعالیتهای مشابه میشه. اینجا، مهارتهای فرد تعیین میکنه که آیا شرط رو میبره یا میبازه.
همونطور که انواع مختلفی از قمار وجود داره، همه قماربازها هم یکسان نیستن. سه دسته قمارباز شامل قماربازهای حرفهای، قماربازهای اجتماعی و قماربازهای مشکلدار میشه. با این حال، غیرمعمول نیست که قماربازهای مشکلدار باور داشته باشن (و سعی کنن دیگران رو متقاعد کنن) که اونها قماربازهای اجتماعی یا حرفهای هستن. این اتفاق میفته چون باور دارن که میدونن دارن چیکار میکنن.
قماربازی مشکلساز یه رفتار قمار تکراریه با وجود پیامدهای منفی. که به عنوان اعتیاد به قمار هم شناخته میشه، یه میل غیرقابل کنترل برای ادامه قماره.
ما باید از قمار اجتناب کنیم چون باعث مشکلات جدی با مالی، روابط، کار و جنبههای دیگه زندگی میشه. قمار مشکلات قانونی ایجاد میکنه و به شرایط سلامت روان مثل افسردگی و اضطراب کمک میکنه. شدیدترین پیامدهای قمار شامل اعتیاد و تلاشهای خودکشی به خاطر همه مشکلاتیه که اعتیاد ایجاد کرده. مردم باید از قمار اجتناب کنن چون متوجه نمیشن چقدر اعتیادآوره. حتی اگه فکر کردن یک یا چند بار رفتن به کازینو یا محل شرطبندی آسیبی نمیزنه، واقعیت متفاوته. قمار فرد رو معتاد میکنه، حتی وقتی مدام میبازه.
تشخیص یه قمارباز معتاد شامل تشخیص علائم رفتاری و روانشناختی خاصیه که نشون میده یه فرد با اعتیاد به قمار دست و پنجه نرم میکنه. راههای تشخیص یه قمارباز معتاد از طریق ویژگیهاش در زیر لیست شده.
شواهد نشون میده قماربازهای اجباری یا مشکلدار تمایل دارن بینظم، ضعیف در تطبیق، از نظر عاطفی بیثبات، تکانشی باشن و از مشکلات الکل رنج ببرن. ویژگیهای قماربازهای معتاد اگه یه اختلال سلامت روان همزمان داشته باشن مشخصتره.
مثلاً، یه مطالعه در سال ۲۰۱۰ با عنوان “مطالعه زیرگروهبندی یه نمونه از قماربازهای بیمارگون” از مجله روانپزشکی کانادا چهار خوشه مجزا از قماربازهای بیمارگون رو کشف کرد. نوع I، که بینظم و از نظر عاطفی بیثبات نامیده شد، با مشکلات روانشناختی عمده، تکانشگری بالا، سوء مصرف مواد و الکل، شروع زودهنگام و ویژگیهای اسکیزوتایپی مشخص میشد.
نوع II اسکیزوئید سطوح بالایی از انزوای اجتماعی، الکلیسم و اجتناب از درد رو نشون میداد. نوع III حساس به پاداش سطوح بالایی از هیجانطلبی و تکانشگری رو نشون میداد، اما کمبودهای روانشناختی قابل توجهی نداشت.
و آخر اما نه کماهمیت، نوع IV، که اغلب به عنوان با عملکرد بالا شناخته میشه، یه نیمرخ شخصیتی به طور کلی سازگار، بدون اختلالات روانشناختی و سطوح حداقلی از اعتیاد به مواد و الکل یا سیگار کشیدن داشت.
علائم اعتیاد به قمار شامل هوسهای شدید برای قماره. همچنین شامل برنامهریزی مداوم فعالیتهای قمار یا صرف وقت زیاد برای فکر کردن به قمار یا حرکتهایی میشه که دفعه بعد باید انجام داد. تعقیب باختها هم یه علامت بارز اعتیاد به قماره. استفاده از همون مقدار پول در درازمدت هیجانانگیز نیست، به همین دلیله که یه قمارباز اجباری مدام مقدار پول رو افزایش میده. این کار رو میکنن تا همون هیجان یا رضایت رو تجربه کنن.
علاوه بر این، علائم اعتیاد به قمار شامل اضطراب، بیقراری، ناکامی و نوسانات خلقی میشه وقتی فرد نمیتونه در یه لحظه خاص قمار کنه.
برای خیلی از افراد مبتلا به اعتیاد ق مار، قمار به عنوان راهی برای فرار از مشکلات زندگی یا مقابله با موقعیتهای استرسزا و محرکهای منفی دیگه عمل میکنه. مثل افراد مبتلا به انواع دیگه اعتیاد، قماربازهای اجباری از پذیرش وجود مشکل خودداری میکنن و به خانواده و دوستانشون درباره میزان قمار دروغ میگن.
اعتیاد به قمار همچنین شامل مشکلات با روابط، کار یا مدرسه، مالی و دردسرهای قانونی میشه. خیلی از اونها به بدهی یا ورشکستگی میرسن.
مردم به قمار معتاد میشن چون قمار باعث آزاد شدن دوپامین میشه، انتقالدهنده عصبی حس خوب که سیستم پاداش مغز رو تنظیم میکنه. دوپامین باعث میشه مردم هیجانزده بشن، به همین دلیله که میخوان دوباره اون احساس رو تجربه کنن. جالب اینجاست که قمار حتی وقتی فرد میبازه هم باعث آزاد شدن دوپامین میشه.
قرار گرفتن مداوم در معرض قمار گیرندههای دوپامین رو ضعیف میکنه که به این معنیه که فرد نیاز داره بیشتر قمار کنه تا همون هیجان رو تجربه کنه.
مهمه که ذکر کنیم عوامل زیستی، ژنتیکی و محیطی در ایجاد قماربازی اجباری دخیل هستن.
خطرات اعتیاد به قمار شامل مشکلات روابط، مشکلات مالی مثل ورشکستگی و مشکلات قانونی از جمله زندانی شدن میشه.
همچنین، اثرات منفی اعتیاد به قمار شامل سلامت عمومی ضعیف و بدتر شدن سلامت روان میشه.
افرادی که با این اعتیاد زندگی میکنن تمایل دارن از میگرن، افسردگی، فشار خون بالا، اختلالات رودهای و حتی مشکلات قلبی عروقی مثل آنژین و تاکیکاردی رنج ببرن.
اعتیاد به قمار روی خانواده فرد معتاد تاثیر میذاره چون اعتماد بین افراد رو از بین میبره. فرد مبتلا به اعتیاد قمار از پذیرش اینکه مشکل داره خودداری میکنه و حتی درباره میزان فعالیتهای قمارش دروغ میگه. همزمان، ممکنه حتی از کارتهای اعتباری همسر یا اعضای خانواده استفاده کنه، از کیف پولشون پول برداره، یا وسایل با ارزششون رو بفروشه فقط برای اینکه پول بیشتری برای خرج کردن روی قمار به دست بیاره.
زندگی در این شرایط میتونه استرسزا بشه. این به خصوص زمانی صادقه که فرد مبتلا به اعتیاد قمار وقتی دیگران نگرانیهاشون رو به اشتراک میذارن با عصبانیت واکنش نشون میده. اونها تمایل دارن بحثبرانگیز بشن.
قمار روی پویایی خانواده تاثیر میذاره و محیطی ناسالم ایجاد میکنه که در اون اعضای خانواده احساس میکنن نمیتونن به این فرد اعتماد کنن یا اینکه داره اونها رو پایین میکشه. این اتفاق میفته چون قمار مشکلات مالی ایجاد میکنه؛ فرد مبتلا به این اعتیاد ممکنه اغلب به دیگران تکیه کنه تا نجاتش بدن.
در اون نقطه، اعضای خانواده از دروغها و رفتار فریبکارانه خسته شدن و هیچ اعتمادی به ترمیم رابطه ندارن. با این حال، مهمه که به یاد داشته باشیم فرد مبتلا به اعتیاد قمار به یه سیستم حمایتی قوی نیاز داره تا بر مشکلش غلبه کنه و یاد بگیره چطور قمار رو ترک کنه.