ارز دیجیتال
با ظهور ارزهای رمزپایه، اصطلاح توکن معنای متفاوتی پیدا کرده است و اکنون بخشی از انقلاب فناوری عصر حاضر به حساب می‌آید.
توکن یک واحد ارزشی است که توسط یک شرکت نوپای فناوری یا رمزنگاری ایجاد شده است. توکنها در اکوسیستم پروژه‌های ارزهای دیجیتال نقشی تعیین کننده دارند.
توکنها توسط بلاکچین پشتیبانی میشوند. آنها فقط از نظر فیزیکی به صورت ثبت رجیستری در بلاکچین وجود دارند.در ابتدا، بیشتر توکنها بر اساس پروتکل ERC20 در اتریوم ساخته شده بودند.
برخی‌ها توکن را با بیت کوین و آلت کوین اشتباه می‌گیرند.درحالی که از هم متفاوت هستند چراکه برخلاف کوین‌ها، توکنها توسط صاحبانشان استخراج نمی‌شوند و برای تجارت مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.
در این مقاله، ما می‌خواهیم بدانیم که یک توکن در زمینه بلاکچین چه نقشی دارد و چه چیزی را مشخص می‌کند.انواع توکن کدام‌ها هستند و برای چه مواردی استفاده میشوند.
وقتی شرکتی قصد دارد بودجه‌ی خود را در یک عرضه‌ی اولیه سکه (ICO) جمع کند، این کار را با صدور توکن انجام می‌دهد. و آن را در میان خریداران علاقه مند به مشارکت، در صندوق‌های رمزنگاری توزیع می‌کند.
این توکن ها می‌توانند کاربردهای مختلفی داشته باشند، اما به طور کلی میتوان آنها را به دو بخش توکن‌های امنیتی و توکن‌های سودآور دسته بندی کرد.
توکن‌های امنیتی مانند سهام سنتی هستند زیرا ارزش آنها از یک دارایی خارجی قابل تجارت نشات میگیرد.
هنگامی که دولت‌ها در چارچوب نظارتی درست به توافق رسیدند، به دلیل ماهیت رمزهای امنیتی، تابع یک مقررات خواهند بود. شرکت‌هایی که نتوانند این استاندارد را برآورده کنند.به ناچار جریمه‌های قابل توجهی را متحمل میشوند. و پروژه‌های آنها متوقف میشود، در حالی که کسانی که به آن پایبند باشند از سرمایه گذاری‌هایشان سود قابل توجهی کسب می‌کنند.
از طرف دیگر، توکن‌های سودمند به عنوان سرمایه گذاری سنتی عمل نمی‌کنند. آنها به دارندگان اجازه دسترسی به محصول یا خدمات آینده یک شرکت را می‌دهند. بسته به طرح پیشنهادی، توکن‌های سودمند به راحتی می‌توانند. از مقررات مربوط به اوراق بهادار معاف شوند.
به همان روشی که یک کتابفروشی می‌تواند سفارشات کتابی را که هنوز بیرون نیامده است بپذیرد.یک شرکت بلاک چین نیز قادر است توکن‌های دیجیتالی که هنوز به مارکت‌ها عرضه نشده‌اند را بفروشد.
به این روش افزایش سرمایه به عنوان راهی برای دور زدن سرمایه گذاران و یافتن مشتریان آینده خود به صورت مستقیم فکر کنید.به این ترتیب اغلب شرکت‌های نوپا افراد علاقه مند به سرمایه گزاری را جذب می‌کنند تا هزینه‌ی محصول یا خدمات را قبل از عرضه پرداخت کنند و به این طریق هزینه‌ی کافی برای تولید اکوسیستم خود را تامین کنند.
در مورد رمزهای امنیتی، بیشترین کاربرد آنها این است که به عنوان وسیله‌ای برای جمع آوری کمک مالی در ICO مورد استفاده قرار میگیرد.با این حال، اغلب شرکت‌های “ICO”، تمایل دارند از موجودیت توکن به منظور تولید رمز یا توزیع رمز استفاده کنند.
از آنجا که صنعت توکن هنوز در مراحل ابتدایی رشد می‌باشد، دسته بندی موارد استفاده بالقوه از این روش دشوار است.در نهایت استفاده‌های احتمالی از یک توکن مشخص، توسط شرکتی که این توکن را صادر می‌کند تعیین میشود.
با توسعه‌ی شرکت‌های بلاک چین و پرداختن به موضوعات دولتی و دسترسی به سرمایه گذاران و مشتریان، میتوان انتظار داشت. که در آینده‌ای نه چندان دور روش‌های ابتکاری بیشتری برای استفاده از رمزارزها داشته باشیم. از توکنها به عنوان وسیله‌ای برای موارد زیر میتوان استفاده کرد:
پرداخت بین طرفین یک قرارداد که می‌خواهند از آن به عنوان ارز استفاده کنند
مالکیت دارایی‌های دیجیتال (املاک و مستغلات ، محصولات ، سهام شرکت)
حسابداری امورات دیجیتالی
پاداش دهی به شرکت کنندگان در یک شبکه‌ی بخصوص
محافظت از شبکه
نصب درگاه ورود به خدمات اضافی
ارائه‌ی تجربه کاربری بهتر
این امکانات بی پایان هستند و تقریباً مانند ظهور اینترنت هنوز هم تا حد زیادی جا برای رشد دارند.
با توجه به پتانسیل موجود در توکنها درمورد نحوه‌ی سازماندهی، توکن سازی دارایی‌های دنیای واقعی مانند طلا یا املاک و مستغلات باید یک امر جدی تلقی شود.
هنگامی که رمزارزها با زیرساخت‌های بانکی جهانی موجود ادغام میشوند و تحت نظارت دولت فعالیت انجام می‌دهند.اعتماد عمومی را به خود جلب می‌کنند. برخی از ناظران خوش بین فکر می‌کنند ICO ها ممکن است در آینده جایگزین پیشنهادات اولیه عمومی به عنوان روش اصلی انتشار سهام شوند.
زمانی که چنین پیش بینی به واقعیت بپیوندد، اقتصاد از راه دموکراتیزه سازی دارای‌‌ها سرمایه گذاری انجام می‌دهد و به کوچکترین سرمایه گذاران هم اجازه می‌دهد بخشی از دارایی در حال رونق را خریداری کنند.